• Nauka. Dorobek naukowy
• Identyfikatory w nauce
• Publikowanie
• Drapieżne wydawnictwa
• Menedżery bibliografii
• Bibliometria. Wskaźniki bibliometryczne
• Bibliometria. Narzędzia bibliometryczne
• Altmetria. Wskaźniki altmetryczne
• Wyszukiwarki naukowe
• Serwisy społecznościowe dla naukowców

Nauka. Dorobek naukowy

P r z e w o d n i k i,   p o r a d n i k i

Ewaluacja Jakości działalności Naukowej - przewodnik
Przewodnik po systemie Szkolnictwa Wyższego i Nauki
Konstytucja dla Nauki

P u n k t a c j a   p u b l i k a c j i

Artykuły i materiały z konferencji

2024

Komunikat Ministra Nauki z dnia 5 stycznia 2024 r.

Komunikat Ministra Nauki z dnia 5 stycznia 2024 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych - Treść komunikatu

Wykaz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych - Wykaz czasopism naukowych

2023

Komunikat Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 listopada 2023 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych - Treść komunikatu

Wykaz czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych - Wykaz czasopism naukowych

******
Przydatne narzędzia:
Wyszukiwarka czasopism punktowanych (wg wykazu MNiSW z dnia 17 lipca 2023 r.)
Wykazy czasopism naukowych i wydawnictw MNiSW i MEiN
kalkulator liczenia slotow 2022

- 100 pkt – w przypadku przyznanego temu podmiotowi patentu europejskiego albo patentu przyznanego za granicą co najmniej w jednym z państw należących do Organizacji  Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, pod warunkiem, że wynalazek został zgłoszony również w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej;
- 75 pkt – w przypadku patentu przyznanego temu podmiotowi przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej;
- 50 pkt – w przypadku patentu, o którym mowa w pkt 1 albo 2, przyznanego innemu podmiotowi niż ewaluowany, jeżeli autorem albo współautorem wynalazku, na który patent zosta przyznany, jest pracownik ewaluowanego podmiotu;
- 50 pkt – w przypadku wyłącznego prawa hodowcy do odmiany rośliny przyznanego temu podmiotowi przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych albo Wspólnotowy Urząd Ochrony Roślin (Community Plant Variety Office);
- 30 pkt – w przypadku prawa ochronnego na wzór użytkowy przyznanego temu podmiotowi przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej albo za granicą.

Identyfikatory w nauce

ORCID (Open Researcher and Contributor ID)
Międzynarodowy system identyfikacji autorów prac naukowych. Cyfrowy identyfikator Orcid umożliwia rozróżnienie badaczy o tym samym nazwisku, pomaga sprecyzować tożsamość autora, eliminuje problem różnych wersji zapisu imienia i nazwiska.

Składa się 16 cyfr podzielonych na 4 części, zapisanych w formie HTTP URL, np.

Profil autora składa się z wykazu jego publikacji ( projektów, grantów) oraz krótkiego opisu naukowca (np.: adres mailowy, biogram, słowa kluczowe, miejsce zatrudnienia, identyfikatory w innych systemach). Rejestracja identyfikatora ORCID jest bezpłatna. Za jego pomocą można w prosty sposób w jednym miejscu przedstawić swój dorobek publikacyjny. Orcid może być używany równolegle z innymi identyfikatorami (ResearcherID, Scopus Author ID, Google Scholar Citations).
 

********
Więcej informacji:
ORCID – identyfikator, który każdy naukowiec powinien mieć E. Kulczycki



ResearcherID/Publons (obecnie połączony z Publons)
Identyfikator umożliwiający badaczom identyfikację w zasobach Web of Science. W kwietniu 2019 wszystkie upublicznione profile naukowe ResearcherID zostały przeniesione na platformę Publons. Numery identyfikatorów ResearcherID pozostały bez zmian, a wszystkie dotychczasowe łącza prowadzące do profilu ResearcherID automatycznie przekierowują do odpowiedniej strony na platformie Publons. Dane do logowania pozostały takie same i są jednakowe dla do różnych zasobów firmy Clarivate Analytics (Publons, EndNote, InCites).



Scopus Author ID
Atomatycznie tworzony identyfikator dla każdego naukowca, który ma co najmniej dwie publikacje w bazie Scopus. Istnieje możliwość poprawiania danych (zapis nazwiska, afiliacji, wykaz publikacji) w profilach, a także scalania profili, które dotyczą tego samego autora.

 

DOI (Digital Object Identifier)
Cyfrowy identyfikator przypisany na stałe do dokumentu elektronicznego, pozwalający na jego odnalezienie w internecie niezależnie od wiodącego do niego adresu URL. Doi może zostać nadany dla każdego dokumentu elektronicznego, np. artykułu, rozdziału z książki, czasopisma. Przypisany numer DOI nie może ulec zmianie.
 

Identyfikator DOI składa się z dwóch części przedzielonych ukośnikiem:
przedrostka (prefiksu) i końcówki (sufiksu), np.: 10.17402/117

• 10.17402 – 10 to przedrostek, gdzie „10” informuje, że mamy do czynienia z identyfikatorem DOI (każdy numer DOI zaczyna się od „10”), a 17402 to numer przypisany do wydawcy (Publisher ID)
• 117 – sufiks jest unikalny dla danego dokumentu i może być dowolnym ciągiem znaków alfanumerycznych (Item ID). Jest nadawany przez samego wydawcę, który musi zagwarantować, że będzie on unikatowy dla każdego publikowanego przez niego dzieła.

Publikowanie

 

Gdzie i jak publikować?

 • pamiętamy o jednoznacznej identyfikacji. Zawsze stosujemy taką samą formę nazwiska, numer ORCID oraz podajemy afliliację.

 • sprawdzamy zasięg czasopisma. Dostępność online czasopisma zwłaszcza w modelu Open Access znacząco zwiększy zasięg odbiorców oraz cytowalność naszej publikacji. Jeśli zdecydujemy się na czasopismo w otwartym dostępie warto sprawdzić czy jest ono w bazie  DOAJ oraz czy artykuły otrzymują DOI. W ramach AO możemy uzyskać wsparcie finansowania publikacji korzystając z Programów publikowania otwartego. Politykę otwartości wydawcy można sprawdzić w serwiach np.: Sherpa/Romeo, MOST Wiedzy, Arianta.

 • ustalamy wiarygodność czasopisma. Zaczynamy od sprawdzenia czy jest ono indeksowane w elektronicznych bazach danych (Scopus, Web off Science) lub czy znajduje się na Wykazie MNiSW. Jeśli czasopismo nie jest indeksowane w powyższych bazach należy samodzielnie zweryfikować jego wiarygodność. Cenne wskazówki znajdziemy w serwisie Think-Check-Submit.

 • zwracamy uwagę na prestiż czasopisma. Staramy się publikować w najlepszych naukowych czasopismach o wysokiej renomie w środowisku akademickim. Zwracamy uwagę zwłaszcza na te tytułu, w których publikują autorytety naukowe danej dyscypliny. Pomocne przy ocenie czasopisma mogą być wskaźniki bibliometryczne, np. CiteScore, SNIP, Impact Factor i SJR.

 • można skorzystać z gotowych narzędzi pomocy typu  "znajdź czasopismo", które na podstawie tytułu, słów kluczowych, streszczenia, dziedziny badań dopasowują nasz artykuł do czasopisma. Takie narzędzia to: JournalGuide , Elsevier Journal Finder, Springer Journal Suggestor, Wiley Journal Finder, IEEE Publication Recommender.


********
Więcej informacji:
Jak wybrać dobre czasopismo do publikacji? Pomyśl, sprawdź, wyślij.  E. Kulczycki
Wprowadzenie do efektywnego publikowania naukowego. Jak przygotować, wysłać i promować artykuł naukowy. (CC BY-NC-SA 4.0 T. Liśkiewicz, G. Liśkiewicz)
Poradnik prawo dla autorów: Autor kontra Wydawca.
 

Drapieżne wydawnictwa

---

 
Drapieżne wydawnictwa – nieetyczne modele wydawnicze nastawione na własny zysk. Zjawisko dotyczy zwykle formy Open Acceess i opiera się na publikacji prac naukowych w zamian za opłatę autora. Wydawnictwa drapieżne pozorują jedynie swoją naukowość, publikują wszystkie nadesłane publikacje bez korekty i recenzji naukowej tekstów. Brak należycie rzetelnego procesu wydawniczego skutkuje podejrzanie szybką publikacją. Praktyki drapieżnych wydawnictw pojawiły się początkowo na rynku czasopism, a z czasem rozprzestrzeniły się na materiały konferencyjne i wieloautorskie monografie. Liczba tego typu wydawnictw stale wzrasta i pojawiają się one nawet w naukowych bazach danych.
Drapieżne czasopisma często podają fałszywe informacje o komitecie redakcyjnym (lub w ogóle nie podają jego składu), posługują się zawyżonymi lub fikcyjnymi wskaźnikami cytowalności, upodabniają swoje tytuły do renomowanych wydawnictw lub się pod nie podszywają. Zdarzają się nawet przypadki „porywania czasopism” (przejmowania i przywłaszczenie tytułu, który przestał się ukazywać) czy hackowania witryn internetowych. Drapieżne wydawnictwa pojawiają się w każdej dziedzinie naukowej i nie zawsze są łatwe do zidentyfikowania. Granice między rzetelnymi a drapieżnymi wydawnictwami mogą się zacierać. Zdarza się, że wydawnictwo dopiero z czasem nabiera drapieżnego charakteru.
 

Narzędzia pomocne w weryfikacji:

Czasopisma:
• Lista Bealla - pierwsza lista potencjalnych drapieżnych czasopism stworzona w 2012 roku przez Jeffreya Bealla (amerykańskiego bibliotekarza). Witryna została zamknięta w 2017 r. ale pojawiły się anonimowe inicjatywy kontynuujące przedsięwzięcie, np.: beallslist.net, Stop Predatory Journals.
• Stop Predatory Journals - witryna, która powstała w oparciu o archiwum Listy Bealla. Strona rejestruje wydawnictwa uznane za drapieżne jedynie do roku 2017 r. i nie jest aktualizowana na bieżąco. Należy pamiętać, że strona ta nie stanowi jednoznacznego wyznacznika i może być jedynie wsparciem przy przy unikaniu nieetycznych wydawnict/ocenianiu autentyczności wydawnictwa.
•  Think.Check.Submit - strona zawiera listę pytań, które ułatwiają analizę strony internetowej czasopisma
• Journal Evaluation Tool - arkusz punktacyjny do oceny czasopism. (William H. Hannon Library CC BY-NC-SA 4.0.)

Konferencji:
 • Think Check Attend - serwis, w którym odnajdziemy wiele cennych wskazówek
 

Repozytorium Uniwersytetu w Białymstoku, CC BY-NC-SA 3.0

 

Menedżery bibliografii

---

 Menedżer bibliografii - program pomagający: gromadzić i zarządzać danymi o wykorzystywanych materiałach (artykułach, książkach, rozdziałach, stronach internetowych itp.), generowanie opisów bibliograficznych wg wybranego standardu, wstawianie odnośników i bibliografii załącznikowej. Dzięki menedżerowi bibliografii można generować opisy bibliograficzne wedle wskazanego standardu oraz wstawiać odnośniki i bibliografię załącznikową.
 

Mendeley to bezpłatny (w wersji podstawowej), ogólnodostępny program do zarządzania literaturą. Dostępny na różne systemy operacyjne (Windows, Mac OS i Linux). Umożliwia gromadzenie i organizację  bibliografii oraz pozwala na przechowywanie pełnych tekstów w „chmurze”. Podczas pisania pracy narzędzie automatycznie tworzy przypisy oraz bibliografię załącznikową.
 

EndNote to narzędzie udostępniane w ramach licencji krajowej na platformie Web of Science. Służy do zarządzania bibliografią, tworzenia przypisów i bibliografii załącznikowej.

  

Zotero to darmowy program służący do gromadzenia, zarządzania i cytowania materiałów bibliograficznych. Umożliwia zarządzanie opisami bibliograficznymi (metadanymi) różnego typu publikacji, takich jak książki, artykuły, rozdziały z książek, raporty, metariały konferencyjne, etc.

Bibliometria. Wskaźniki bibliometryczne

Bibliometria. Narzędzia bibliometryczne

Altmeria. Wskaźniki altmetryczne

• Impactstory – serwis umożliwiający poprzez profil autora wyszukiwanie i zestawianie różnych wskaźniki altmetryczne.
• Altmetric - wtyczka do przeglądarki internetowej  (Chrome, Firefox, Safari)  umożliwiająca naukowcom monitorowanie danych altmetrycznych opublikowanego artykułu.
• Dimensions - platforma pozwalająca wyszukać wskaźniki altmetryczne w indeksowanych publikacjach.

• Altmetric Explorer – narzędzie do śledzenia wskaźników altmetrycznych całej instytucji, uniwersytetów i wydawców.
• Plum Analytics – narzędzie służy analizie wpływu dorobku naukowego. Daje możliwość generowania raporów dotyczących autora, jak również instytutów czy wydziałów. PlumX Metrics wykorzystują miedzy innymi ScienceDirect, EBSCO.
• PLOS – serwis generuje dane altmetryczne dla wszystkich artykułów dostępnych w PLOS. Wydawca udostępnia dane takie jak cytowania, wyświetlenia, pobrania czy opinie zliczając dane z różnych serwisów ( np. Mendeley, Facebook, Wikipedia, Twitter).

Wyszukiwarki naukowe

Serwisy społecznościowe dla naukowców