Pierwsza polska kobieta kapitan żeglugi wielkiej, związana z Pomorzem Zachodnim, laureatka tytułu Szczecinianka Roku, odeszła w wieku 94 lat.
Informacja o jej śmierci została przekazana przez rodzinę w mediach społecznościowych 21 czerwca.
Danuta Kobylińska-Walas urodziła się w 1931 r. w Kozietułach na Mazowszu, ale jej rodzina po II wojnie światowej osiadła w Kamieniu Pomorskim.
W latach 1949–1951 studiowała w Państwowej Szkole Morskiej w Szczecinie (na Alei Piastów). Na studia do PSM nie przyjmowano wtedy kobiet, ale ówczesny dyrektor uczelni Konstanty Maciejewicz wykorzystał chwilowe zamieszanie związane z instrukcjami płynącymi z Ministerstwa Żeglugi i przyjął młodą Danutę Kobylińską na Wydział Nawigacyjny. Była jedną z pierwszych osób, które ukończyły tę uczelnię.
Sytuacja polityczna i ówczesne patriarchalne podejście do zawodu oficera na statku sprawiły, że początkowo nie dostała zgody na rejsy dalekomorskie. Pracowała w branży morskiej, ale głownie na lądzie, m.in. w Kapitanacie Portu w Szczecinie, bazach zdawczych w stoczniach w Gdańsku i Szczecinie lub na holownikach i w pasażerskiej flocie przybrzeżnej w Gdyni. Na pełne morze wyruszyła dopiero w 1956, a już w 1962 roku uzyskała, jako pierwsza Polka, dyplom kapitana żeglugi wielkiej.
Szczególny szacunek Polaków zaskarbiła sobie podczas strajków w grudniu 1970 roku, kiedy jej jednostka wspierała protestujących szczecińskich stoczniowców. W 1972 r. uratowała przed zatonięciem u wybrzeży Portugalii polską jednostkę „Kopalnia Miechowice” z załogą i ładunkiem. Akcja ratownicza trwała 4 doby.
Wśród przyjaciół miała przydomek "Żaba" - w nawiązaniu do wybitnych umiejętności pływackich. W latach 1981-86 była przedstawicielem Biura Radcy Handlowego przy polskiej ambasadzie w Tunisie. Reprezentowała polskich armatorów: PŻM, PLO i PŻB. Na Skwerze Kapitanów, na szczecińskiej Łasztowni, znajduje się poświęcona jej tablica pamiątkowa. Kpt. ż.w. Eugeniusz Daszkowski napisał biografię Danuty Kobylińskiej-Walas pt. „Pierwsza po Bogu”. W rodzinnych Kozietułach jej imię nosi tamtejsza szkoła podstawowa. Otrzymała wiele odznaczeń, m.in.: Złotą Odznakę Honorową Gryfa Pomorskiego i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje oraz wyrazy głębokiego współczucia.
Danuta Kobylińska-Walas urodziła się w 1931 r. w Kozietułach na Mazowszu, ale jej rodzina po II wojnie światowej osiadła w Kamieniu Pomorskim.
W latach 1949–1951 studiowała w Państwowej Szkole Morskiej w Szczecinie (na Alei Piastów). Na studia do PSM nie przyjmowano wtedy kobiet, ale ówczesny dyrektor uczelni Konstanty Maciejewicz wykorzystał chwilowe zamieszanie związane z instrukcjami płynącymi z Ministerstwa Żeglugi i przyjął młodą Danutę Kobylińską na Wydział Nawigacyjny. Była jedną z pierwszych osób, które ukończyły tę uczelnię.
Sytuacja polityczna i ówczesne patriarchalne podejście do zawodu oficera na statku sprawiły, że początkowo nie dostała zgody na rejsy dalekomorskie. Pracowała w branży morskiej, ale głownie na lądzie, m.in. w Kapitanacie Portu w Szczecinie, bazach zdawczych w stoczniach w Gdańsku i Szczecinie lub na holownikach i w pasażerskiej flocie przybrzeżnej w Gdyni. Na pełne morze wyruszyła dopiero w 1956, a już w 1962 roku uzyskała, jako pierwsza Polka, dyplom kapitana żeglugi wielkiej.
Długa i bogata kariera na morzu
Jej kariera trwała ponad 40 lat, w tym 17 jako kapitan m.in. statków m/s Kołobrzeg II, m/s Powstaniec Wielkopolski, m/s Uniwersytet Toruński, m/s Bieszczady, m/s Malbork i m/s Kopalnia Wujek.Szczególny szacunek Polaków zaskarbiła sobie podczas strajków w grudniu 1970 roku, kiedy jej jednostka wspierała protestujących szczecińskich stoczniowców. W 1972 r. uratowała przed zatonięciem u wybrzeży Portugalii polską jednostkę „Kopalnia Miechowice” z załogą i ładunkiem. Akcja ratownicza trwała 4 doby.
Wśród przyjaciół miała przydomek "Żaba" - w nawiązaniu do wybitnych umiejętności pływackich. W latach 1981-86 była przedstawicielem Biura Radcy Handlowego przy polskiej ambasadzie w Tunisie. Reprezentowała polskich armatorów: PŻM, PLO i PŻB. Na Skwerze Kapitanów, na szczecińskiej Łasztowni, znajduje się poświęcona jej tablica pamiątkowa. Kpt. ż.w. Eugeniusz Daszkowski napisał biografię Danuty Kobylińskiej-Walas pt. „Pierwsza po Bogu”. W rodzinnych Kozietułach jej imię nosi tamtejsza szkoła podstawowa. Otrzymała wiele odznaczeń, m.in.: Złotą Odznakę Honorową Gryfa Pomorskiego i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Rodzinie i bliskim składamy najszczersze kondolencje oraz wyrazy głębokiego współczucia.
