Homogenizator statyczny

Współtwórca: dr hab. inż. Cezary Behrendt, prof. PM.
Wydział Mechaniczny – Politechnika Morska w Szczecinie.

W uzyskanym patencie zaproponowano nową konstrukcję homogenizatora statycznego, tzn. takiego, który nie posiada części ruchomych. Homogenizatory są stosowane w celu rozdrobnienia i wytworzenia jednorodnej mieszaniny, z fazą ciągłą, zawartych w paliwach aglomeratów asfaltenowo – żywicznych (skoagulowanych cząstek asfaltów o dużych wymiarach) i kropel wody. Efektem rozbicia dużych cząstek asfaltenowo – żywicznych i kropel wody jest spadek liczby cząstek o dużych wymiarach
z jednoczesnym wzrostem liczby cząstek o małych wymiarach. Uzyskanie takiej struktury paliwa umożliwia poprawę jakości rozpylania i spalania paliwa w silnikach spalinowych i kotłach. Jest to szczególnie istotne w przypadku paliw żeglugowych, które są najgorsze jakościowo spośród ropopochodnych paliw ciekłych. Skuteczna homogenizacja umożliwia również spalanie w kotłach odpadów ropopochodnych.

Politechnika Morska: Jak narodził się pomysł na utworzone rozwiązanie?

Cezary Behrendt: Pomysł na patent powstał podczas realizacji badawczej pracy wdrożeniowej zleconej przez stocznię remontową „Gryfia”. Naszym zadaniem było opracowanie instalacji paliwowej umożliwiającej spalanie odpadów ropopochodnych w kotle. Instalację tę wdrożono na jednostce „Hydrus”, która była przeznaczona do gromadzenia odpadów ropopochodnych z remontowanych statków i ich spalanie w kotle zamontowanym na jednostce. Wytwarzana w kotle para była wykorzystywana do ogrzewania hal stoczniowych i parowania zbiorników na remontowanych statkach. W instalacji paliwowej zastosowaliśmy dwa homogenizatory: dynamiczny oraz statyczny, którego konstrukcja została opracowana przez naszych pracowników i uzyskała patent. Podczas  badań eksploatacyjnych i uzyskanych wyników powstała idea nowej konstrukcji homogenizatora, na którą uzyskaliśmy niniejszy patent.

PM: Czy uzyskaniu patentu towarzyszyły trudności?

CB: Większych trudności w uzyskaniu patentu nie napotkaliśmy. Dokonaliśmy niewielkich poprawek i korekt zaleconych przez Urząd Patentowy. Jedynie należy podkreślić długi czas oczekiwania na rozpatrzenie i przyznanie patentu. W naszym przypadku trwało to 3 lata.

PM: Jakie korzyści dla branży morskiej niesie zastosowanie opatentowanego rozwiązania?

CB: Zastosowanie patentu poprawi jakość procesu wtrysku i spalania oraz, jak to potwierdziły badania, zmniejszy zużycia paliwa i obniży emisję szkodliwych składników spalin, a zwłaszcza cząstek stałych.

PM: Czy opatentowane rozwiązanie znalazło zainteresowanie na rynku? Jaka jest szansa na jego komercjalizację?

CB: Opatentowane rozwiązanie nie jest obecnie skomercjalizowane. Na rynku jest dostępny szereg rozwiązań konstrukcyjnych homogenizatorów statycznych i dynamicznych. Armatorzy kupują i stosują na statkach moduły homogenizujące składające się z homogenizatora, podgrzewacza, systemu pompowego oraz systemu automatyki i sterowania.

PM: Jak przebiegała współpraca przy tworzeniu tego rozwiązania?

CB: Współpraca zespołu przy opracowywaniu wynalazku opierała się na doświadczeniach nabytych podczas budowy i badań różniącego się konstrukcyjnie homogenizatora statycznego, analizie wyników  badań eksploatacyjnych na jednostce Hydrus oraz projektowaniu optymalnej, z puntu widzenia  skuteczności i prostoty budowy oraz eksploatacji kotłowej instalacji paliwowej na jednostce Hydrus. Główną ideą było opracowanie prostego w budowie i eksploatacji oraz skutecznego homogenizatora statycznego.

PM: Czy z perspektywy wynalazcy/wynalazców – łatwiej jest coś usprawnić czy lepiej stworzyć nowe, alternatywne rozwiązanie?

CB: To zależy od sytuacji. Jeżeli analiza budowy i sposobu eksploatacji istniejącego systemu lub urządzenia wykaże możliwości modernizacji, wówczas można opracować wniosek patentowy. Natomiast nowe patenty mogą powstać jeżeli podczas prac badawczych, doświadczeń eksploatacyjnych, analizy konstrukcji i pracy eksploatowanych systemów pojawi się koncepcja nowych rozwiązań.

PM: Dziękujemy za rozmowę i życzmy kolejnych kolejnych sukcesów w realizacji prac badawczych.